You can't hurry Africa

You can't hurry Africa, maar wat zijn de afgelopen weken in een sneltreinvaart voorbij gegaan.
Vanuit Zimbabwe reizen we door naar Lusaka, omdat we vanaf daar de 48 uur durende treinreis willen maken naar Tanzania toe. Eerst hebben we in Lusaka een relaxte tijd in de stad met uit eten gaan, shoppen en stappen. In Lusaka treffen we een jongen die met de auto onderweg is naar Malawi om daar kerst te vieren. En zoals het onze hele reis gaat, zijn onze plannen er om ze te wijzigen en besluiten we hem samen met nog een Aussie te vergezellen naar Malawi. We doen een aantal dagen over de rit naar Malawi, maar het is heerlijk om niet te hoeven liften en in goed gezelschap te zijn. We overnachten op een plekje aan de rivier, waar we een maaltje maken met alle restanten eten die we met elkaar verzamelen. Denk aan noodles, wortels, ui, pasta, ei, sladressing, een goede combi. De mannen koken voor ons en het is een prima backpackers maal geserveerd met een glaasje wijn.

De grens van Malawi gaan we zonder problemen over, waarna we direct merken dat we in een ander land zijn. Ten eerste kiest Marij hier voor een naamsverandering. Zodra we er achter komen dat Marije prostituee betekent, gaat ze in Malawi als Grace aka Maria door het leven. Ten tweede is de politie hier zeer actief. Geregeld worden we aangehouden voor controle en vragen ze wat we voor ze hebben meegebracht als kerstcadeau. De politie doet zijn best een reden te vinden ons te beboeten en wij doen ons best ons niet te laten kennen. Een leuk spelletje, waarbij je altijd alert en vriendelijk moet blijven.

In Malawi vieren we met z'n vieren kerst aan Lake Malawi in Nkhata Bay in een prachtig huisje aan het strand. We hebben een ontspannen en snikhete kerst, waarbij we lekker eten en drinken, snorkelen, kerstcadeaus uitpakken en naar een lokale beachparty gaan. Bij de beachparty gaat het er heftig aan toe, er wordt flink gedronken en gedanst en het feest gaat 48 kersturen door. Ik ben blij dat wij ons kunnen verschuilen achter onze nieuwe husbands, als de dronken mannen hun versiertrucs uit de kast proberen te halen.

Na een mooie maar korte tijd in Zambia en Malawi, merken Marij en ik dat onze tijd samen niet meer oneindig is. We hebben in Tanzania afgesproken met Mieke, onze Botswaanse vriend Rauf en ook onze moeders komen bijna die kant op. Dat betekent dat we onze reis moeten voortzetten en dus twee dagen lang twaalf uur per dag reizen en drie keer panne met de bus hebben. Niet de leukste manier om onze laatste dagen samen in te vullen, maar zoals altijd weten we er wat van te maken en houden we tussen het slapen door samen een Afrikaanse Busquiz waarbij we terugblikken op onze reis. We lachen en huilen ons rot.

In Dar Es Salaam ontmoeten we Rauf en ook Mieke sluit zich vanuit Uganda hier aan. Het is fijn en vertrouwd elkaar weer te zien en oud en nieuw samen te vieren. Eerst bezoeken we samen de prachtige plek Lake Manyara national park en de dag erna rijden we door de Ngorongoro Crater. Hier heb ik het gevoel me in de Lion king te begeven, de omgeving, de kuddes dieren en uiteraard het lied 'Hakuna Matata' wat we samen ontelbaar keer zingen. In Ngorongoro spotten we een leeuwen stel en we kunnen wel uren blijven kijken. Marij is zo onder de indruk en verandert in een Japanner die wel 100 foto's schiet. De leeuwen lijken zich van alle toeschouwers niks aan te trekken en doen een showtje lion porn. Geen voorspel, geen naspel, even een quicky. We hebben er erg veel lol om dat we geen jagende maar seksende leeuwen spotten.

Oud en nieuw vieren we met z'n vieren in een prachtige lodge. We blikken terug op 2014, waarbij Marij en ik beseffen dat we drie maanden daarvan 24/7 samen hebben doorgebracht. En we kijken vooruit naar 2015 wat nog voor ons ligt en waar we mooie (reis)plannen voor maken. Om 00:00u is het tijd voor champagne en vuurwerk. Is er hier misschien ook sprake van een beperkt aantal vuurpijlen en alleen aangestoken door de gemeente? We zien er slechts drie de lucht in gaan, dus gaan we verder met de champagne. Er wordt tot in de late uurtjes gedanst, gezongen en djembe gespeeld en ik word uitgenodigd met de djembe mee te spelen. Jaja Mousse en Turid, ik oefen hier ook nog een beetje. Om vier uur hebben we genoeg geproost op het nieuwe jaar en missen we een lekker portie bitterballen en Hollandse blokjes kaas met mosterd. Tijd om naar bed te gaan.

Op 1 januari zijn we terug in Dar Es Salaam en komen we bij aan het strand en gaan we voor een nieuwjaarsduik. Onze laatste avond samen eten we in een Ethiopisch restaurant, waarbij voor Marij en mij het cirkeltje rond is. Ethiopië zal namelijk samen met Kenia onze volgende reisbestemming zijn.

Het is fijn onze moeders en tante op het vliegveld in de armen te sluiten, waarna we samen ontbijten en direct weer afscheid nemen en ieder een andere kant op gaat. Ik mis Marij, Miek, Rauf, Jose en Marjan. En ik ben blij om mijn moeder te zien. Het was een ontzettend drukke tijd van wederzien, afscheid nemen en weer wederzien. Mams en ik besluiten voor wat ontspanning te kiezen en acclimatiseren samen rustig aan een mooi plekje aan het strand. We zitten wat voor onze strandhut, nemen af en toe een duik in het water of gaan met de tuk tuk naar de lokale markt. Als de tuk tuk driver een tukkie ligt te doen in zijn tuk tuk, stel ik voor hem dan maar rond te rijden. Ik krijg de sleutel en tuf in een slakkengangetje door de straat.

Na een aantal dagen strand heeft Mieke zich weer bij ons gevoegd en gaat onze reis verder naar Kilwa. Een mooi plekje aan de kust, waar we weer even met de hele Nederlandse familie samen zijn. Ook hier hebben we een ontspannen tijd en vieren we echt vakantie met z'n zessen. We wandelen wat door het dorpje, waar kinderen van ons onder de indruk zijn en ons mzungu noemen. We zwemmen de baai door. En we snorkelen in de oceaan, waar we prachtige vissen en koraal zien, terwijl Jose af en toe telt of we nog compleet zijn. De avonden sluiten we af met een goede vismaaltijd en een glas wijn.

Vanaf nu reizen mam en ik samen verder, om te ontdekken wat voor prachtige plekken Tanzania ons nog meer te bieden heeft.

Liefs Lieke